Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

абко́рвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да абкорваць.

абко́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абкарыць.

абко́рм, ‑у, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абкарміць.

абко́рмлены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абкарміць.

абко́рмліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абкормліваць — абкарміць.

абко́рмлівацца, ‑аецца, незак.

Зал. да абкормліваць.

абко́рмліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абкарміць.

абко́с, ‑а, м.

Абкошаная паласа па канцах ці з усіх бакоў поля або сенажаці, падрыхтаваных да жніва ці касьбы.

абко́ўзаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абкоўзаць.

абко́ўзаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм.

1. Коўзаючыся, зрабіць што‑н. коўзкім, прыгодным для кахання. Абкоўзаць горку.

2. Прымяць, абсунуць коўзаннем. Абкоўзаць страху.