Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

пааблі́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Абліваць, вылізаць усё, многае або ўсіх, многіх.

паабліцо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Абліцаваць усё, многае. Паабліцоўваць сцены пліткай.

паабло́мвацца, ‑аецца; зак.

Абламацца — пра ўсё, многае.

паабло́мваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Абламаць усё, многае. Паабломваць сухія галіны на дрэвах.

паабло́млівацца, ‑аецца; зак.

Тое, што і паабломвацца.

паабло́мліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Тое, што і паабломваць.

пааблу́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Аблузаць усё, многае. Пааблузваць гарбузікі.

пааблу́плівацца, ‑аецца; зак.

Разм. Аблупіцца — пра ўсё, многае. Фарба пааблуплівалася. Калоны пааблупліваліся.

пааблу́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Аблупіць, абадраць усё, многае. Пааблупліваць абоі.

пааблямо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Аблямаваць усё, многае. Пааблямоўваць кажухі.