Verbum

антырэлігі́йны, ‑ая, ‑ае.

Накіраваны супраць рэлігіі; атэістычны. Што на «Біблію» К. Крапівы зрабіў уплыў беларускі антырэлігійны фальклор — агульнавядома. Шкраба.

антырэ́чыва, ‑а, н.

Форма матэрыі, процілеглая рэчыву, у якім элементарныя часцінкі маюць, у прыватнасці, процілеглы электрычны зарад (электрон — дадатны, пратон — адмоўны і пад.).

антысаве́тчык, ‑а, м.

Разм. Той, хто варожа адносіцца да савецкага ладу, Савецкага Саюза, займаецца антысавецкай прапагандай.

антысаветы́зм, ‑у, м.

Варожая СССР, савецкаму ладу рэакцыйная ідэалогія і палітыка сучаснага капіталізму, заснаваная на наўмысным скажэнні тэорыі і практыкі навуковага камунізма; варожыя адносіны да савецкага ладу, Савецкага Саюза; антысавецкая прапаганда.

антысаве́цкі, ‑ая, ‑ае.

Накіраваны супраць Савецкай улады, варожы ёй. Антысавецкая дзейнасць.

антысаніта́рны, ‑ая, ‑ае.

Які супярэчыць патрабаванням санітарыі. Антысанітарны стан.

антысацыя́льны, ‑ая, ‑ае.

Супрацьграмадскі.

антысве́т, ‑у, М ‑свеце, м.

Гіпатэтычны касмічны аб’ект (тыпу зоркі або галактыкі), які складаецца з антырэчыва.

антысейсмі́чны, ‑ая, ‑ае.

Здольны супрацьстаяць штуршкам землетрасення.

антысемі́т, ‑а, М ‑міце, м.

Той, хто варожа ставіцца да яўрэяў.