цыкло́п, ‑а,
1. У грэчаскай міфалогіі — істота з адным вокам пасярэдзіне лба.
2. Дробная драпежная членістаногая жывёліна атрада весланогіх рачкоў.
[Ад грэч. kýklops — круглавокі.]
цыкло́п, ‑а,
1. У грэчаскай міфалогіі — істота з адным вокам пасярэдзіне лба.
2. Дробная драпежная членістаногая жывёліна атрада весланогіх рачкоў.
[Ад грэч. kýklops — круглавокі.]
цы́кля, ‑і,
[Ад ням. Ziehklinge.]
цыклява́льнік, ‑а,
цыклява́льны, ‑ая, ‑ае.
Прызначаны для цыклявання.
цыклява́нне, ‑я,
цыклява́цца, ‑люецца;
цыклява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе;
цы́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не;
цыко́рны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да цыкорыі.
цыко́рыя, ‑і,
1. Адна- або шматгадовая травяністая расліна сямейства складанакветных.
2. Сушанае карэнне гэтай расліны, якое дадаюць для смаку і паху ў каву, а таксама для прыгатавання сурагату кавы.
[Лац. cichorium.]