паабкле́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Абклеіць усё, многае. Паабклейваць сцены абоямі.
паабко́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Абкапаць усё, многае. Паабкопваць яблыні.
паабко́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Абкасіць усё, многае. Паабкошваць палеткі.
паабкру́чвацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.
Разм. Абкруціцца, абматацца чым‑н. — пра ўсіх, многіх. Жанкі паабкручваліся хусткамі.
паабкру́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Разм. Абкруціць, абматаць усё, многае або ўсіх, многіх. Паабкручваць дрэвы лямцам.
паабку́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Разм. Абкусаць што‑н. з усіх бакоў; абкусаць усё, многае. Паабкусваць булкі.
паабла́зіць, ‑зіць; зак.
Разм. Аблезці, даліняць, аблупіцца — пра ўсё, многае або пра ўсіх, многіх. Скура пааблазіла. Сцены пааблазілі. □ Трэба было ісці пехатою... Але [Завішнюк] яшчэ доўга сядзеў на шліхце бярвення, .. з якога пааблазіла кара. Пташнікаў. [Ганначка:] — А з маімі [каровамі] да выстаўкі далёка дыбаць. Як пааблазілі зімой, дык і цяпер яшчэ што бубны. Дайліда.
паабле́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Разм. Абляпіць усё, многае або ўсіх, многіх. Пааблепліваць сцены афішамі. Снег пааблепліваў прахожых.
паабліва́цца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.
Абліць сябе чым‑н. — пра ўсіх, многіх. Дзеці паабліваліся вадою.
паабліва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Абліць чым‑н. усіх, многіх або ўсё, многае.