гла́ўбераў, ‑рава.
У выразе: глаўберава соль
[Ад уласн. імя.]
Verbum
анлайнавы слоўнікТлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVuглаўк, ‑а,
Орган кіравання ў міністэрствах, ведамствах і пад., якому падпарадкоўваюцца прадпрыемствы адной галіны прамысловасці адпаведнага міністэрства або прадпрыемствы і ўстановы пэўнага раёна.
[Скарачэнне рускіх слоў: главный комитет (галоўны камітэт).]
глаўкаве́рх, ‑а,
Вярхоўны галоўнакамандуючы.
глаўко́ма, ‑ы,
Хвароба вачэй, пры якой павышаецца ціск унутры вока.
[Грэч. glaukōma.]
глэ́маць і гла́маць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;