Verbum

білецёр, ‑а, м.

Службовая асоба, якая кантралюе ўваходныя білеты ў кіно, тэатрах, музеях і інш. установах.

білецёрка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Разм. Жан. да білецёр.

білінгві́зм, ‑у, м.

Валоданне і папераменнае карыстанне адной і той жа асобай ці калектывам дзвюма рознымі мовамі або рознымі дыялектамі адной мовы; двухмоўе.

[Ад лац. bis — двойчы і lingua — мова.]

біло́н, ‑у, м.

Спец.

1. Непаўнацэнная разменная манета.

2. Нізкапробнае срэбра, якое ідзе на чаканку разменнай манеты.

[Фр. billon.]

біло́нны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да білону (у 2 знач.). Білонная манета.

біль, ‑я, м.

У ЗША, Вялікабрытаніі і некаторых іншых краінах, якія прынялі англасаксонскую прававую сістэму, — праект закона, унесенага ўрадам ці членамі парламента.

[Англ. bill ад лац. bulla — пячатка, дакумент з пячаткай.]

більдапара́т, ‑а, М ‑раце, м.

Устарэлая назва прылады для перадачы па тэлеграфе малюнкаў, фатаграфіі, тэкстаў і пад.

[Ням. Bild — адлюстраванне, малюнак і Apparat.]

більён, ‑а, м.

Лік, роўны мільярду ў рускай, французскай і амерыканскай сістэмах падліку і тысячы мільярдаў у нямецкая і англійскай сістэмах.

[Фр. billion.]

більённы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да більёна.

бі́льцы, ‑аў; адз. няма.

Прылада ў выглядзе рамкі, на якую нацягваюць палатно пры вышыванні; пяльцы. Нацягнуўшы на більцы [палатно], Маргарыта вышывае дарожку. Скрыган.