акало́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да акалаціць.
акальцава́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад акальцаваць.
акальцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак.
1. што. Зрабіць кругавую абмазку ствала дрэва для захавання ад шкоднікаў. // Зрабіць кругавы зрэз кары са ствала дрэва.
2. каго. Надзець пазначанае кольца на лапку птушкі, на хвост рыбы для вывучэння шляхоў іх руху і пад. Акальцаваць птушку.
акальцо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да акальцаваць.
акаля́ць, ‑яе; незак., каго-што.
Знаходзіцца, размяшчацца вакол каго‑, чаго‑н.; акружаць. Апісанне вясковай галены, якая акаляе героя, не з’яўляецца самамэтай. У. Калеснік.
акамадацы́йны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае дачыненне да акамадацыі.
акамада́цыя, ‑і, ж.
Спец. Прыстасаванне да чаго‑н. Акамадацыя органаў мовы. Акамадацыя гукаў (у мове).
•••
Акамадацыя вока — здольнасць вока прыстасоўвацца да разгляду прадметаў на розных адлегласцях.
[Лац. accomodatio.]
акамадзі́равацца, ‑руецца; зак. і незак.
Спец.
1. Прыстасавацца (прыстасоўвацца).
2. толькі незак. Зал. да акамадзіраваць.
акамадзі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.
Спец. Прыстасаваць (прыстасоўваць).