Verbum

дрынча́ць і дрынчэ́ць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; незак.

Разм. Тое, што і дрынкаць. Грузавічок гэты быў на выгляд зусім стары, увесь дрыжаў і дрынчаў, і, аднак жа, на маё вялікае здзіўленне, рухаліся мы даволі хутка. Краўчанка. На краі вёскі адзінока і сумна дрынчэла балалайка. Шамякін.

дры́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Ісці, ступаючы часта і дробна. Гляджу — па вузенькай сцежачцы.. хуценька-хуценька дрыпае — хутчэй плыве — Размысловіч. Шынклер.

дры́фтэр, ‑а, м.

Марское рыбапрамысловае судна, аснашчанае плывучай сеткай, здольнай захопліваць за плаўнікі рыб, якія да яе дакранаюцца.

[Англ. і гал. drifter ад drift — дрэйф.]

дры́фтэрны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дрыфтэра. Дрыфтэрны канат.

дры́хнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; незак.

Разм. груб. Спаць. — Хопіць дрыхнуць! — крычыць Мікола Васілю, які спіць, накрыўшыся коўдрай з галавою. Васілёнак.

дрыя́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, м.

У грэчаскай міфалогіі — лясная німфа, заступніца дрэў.

[Грэч. dryas.]