Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

электразва́ршчык, ‑а, м.

Рабочы, спецыяліст па электразварцы. Сахор вельмі добры электразваршчык, а спецыялісту заўсёды работы хапае. Кулакоўскі.

электразва́ршчыца, ‑ы, ж.

Жан. да электразваршчык.

электраізаляцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для ізаляцыі асобных частак электрычных прыбораў. Электраізаляцыйныя матэрыялы. Электраізаляцыйны лап. // Які мае ўласцівасці ізаляцыі электрычнасці. Электраізаляцыйная ўласцівасць штучнай смалы.

электраінтэгра́тар, ‑а, м.

Матэматычная машына, якая прызначана для лічбавага рашэння (інтэгрыравання) дыферэнцыяльных ураўненняў.

электраі́скра, ‑ы, ж.

Электрычная іскра як разнавіднасць электрычных разрадаў.

электраіскравы́, ‑ая, ‑ое.

Звязаны з дзеяннем электрычнай іскры. Электраіскравая апрацоўка металаў. Электраіскравая ўстаноўка.

электракаагуля́тар, ‑а, м.

Прыбор для электракаагуляцыі.

электракаагуля́цыя, ‑і, ж.

1. У тэхніцы — паскарэнне зліпання калоідных часцінак пад уздзеяннем электрычнага поля.

2. У медыцыне — згортванне бялку тканак пад дзеяннем электрычнага току высокай частаты. // Хірургічная аперацыя, заснаваная на гэтай з’яве.

электракамі́н, ‑а, м.

Абагравальны бытавы прыбор, які дзейнічае на электраэнергіі.

электракардыёграф, ‑а, м.

Электрычны прыбор для графічнага запісу электрычных імпульсаў, якія ўзнікаюць у сардэчнай мышцы.