Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

дзюралюмі́ніевы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дзюралюмінію. // Зроблены з дзюралюмінію. Дзюралюмініевае перакрыцце.

дзюралюмі́ній, ‑ю, м.

Тое, што і дуралюмін.

[Ад лац. durus — цвёрды і слова алюміній.]

дзю́рка,

гл. дзірка.

дзюрча́ць і дзюрчэ́ць, ‑чыць; незак.

Разм. Цурчаць. Яшчэ не дзюрчыць у даёнкі і вёдры духмяны ранішні сырадой, а ўжо застукалі па ўсіх дварах руплівыя малаточкі касцоў. Брыль.

дзю́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

Разм. Тое, што і дзюдка.

дзюшэ́с, ‑у, м.

Сорт дэсертных ігруш з сакавітай салодкай мякаццю.

[Фр. duchesse.]