Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

гліст, ‑а, М ‑сце, м.

Чарвяк, які паразітуе ў арганізме чалавека або жывёлы.

глістаго́нны, ‑ая, ‑ае, м.

Прызначаны для выдалення глістоў (пра лякарства).

гліцы́нія, ‑і, ж.

Паўднёвая павойная дэкаратыўная расліна сямейства бабовых з гронкамі пахучых кветак.

гліцэры́на, ‑ы, ж.

Бясколерная саладкаватая масляністая вадкасць, якая атрымліваецца з тлушчаў для медыцынскіх і тэхнічных мэт.

[Ням. Glyzerin ад грэч. glykeros.]

гліцэры́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гліцэрыны. // Прыгатаваны з гліцэрыны; з гліцэрынай. Гліцэрынавае мыла.