Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

цеплатэ́хніка, ‑і, ДМ ‑ніцы, ж.

Галіна тэхнікі, якая займаецца пытаннямі атрымання і выкарыстання цяпла ў прамысловасць сельскай гаспадарцы, побыце і пад. // Комплекс навуковых дысцыплін па вывучэнню метадаў атрымання, ператварэння і выкарыстання цеплаты.

цеплатэхні́чны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з прамысловым атрыманнем і выкарыстаннем цеплаты. Цеплатэхнічныя разлікі.

цеплаўсто́йлівасць, ‑і, ж.

Здольнасць цела вытрымліваць высокую тэмпературу або значную рознасць тэмператур, не трацячы сваіх якасцей. Выпрабаванне на цеплаўстойлівасць. Цеплаўстойлівасць металу.

цеплаўсто́йлівы, ‑ая, ‑ае.

Якому ўласціва цеплаўстойлівасць. Цеплаўстойлівая сталь. Цеплаўстойлівыя сплавы.

цеплаўтвара́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае здольнасць да цеплаўтварэння.

цеплаўтварэ́нне, ‑я, н.

Спец. Тое, што і цеплапрадукцыя.

цеплафікава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад цеплафікаваць.

цеплафікава́цца, ‑куецца; незак.

Зал. да цеплафікаваць.

цеплафікава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак. і незак., што.

Правесці (праводзіць) цеплафікацыю. Цеплафікаваць прадпрыемства.

цеплафікацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да цеплафікацыі, звязаны з цеплафікацыяй. Цеплафікацыйная сістэма.