паадлі́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм.
1. што, чаго і без дап. Адлічыць, выдзеліць пэўную частку чаго‑н. усім, многім або на ўсё, многае. Паадлічваць грошы на пакупкі. Паадлічваць усім па пяць рублёў.
2. каго. Павыключаць усіх, многіх. Паадлічваць непаспяваючых з інстытута.
паадло́мвацца, ‑аецца; зак.
Адламацца — пра ўсё, многае. Паадломваліся галіны.
паадло́мваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Адламаць усё, многае. Паадломваць ножкі стала.
паадло́млівацца, ‑аецца; зак.
Тое, што і паадломвацца.
паадло́мліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Тое, што і паадломваць.
паадлу́плівацца, ‑аецца; зак.
Разм. Адлупіцца ў многіх месцах — пра ўсё, многае. Кара на бярозах паадлуплівалася.
паадлу́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Разм. Адлупіць, ададраць у многіх месцах, усюды. Паадлупліваць рукавы.
паадлу́чвацца, ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.
Разм. Адлучыцца — пра ўсіх, многіх. Піянеры паадлучваліся з лагера.
паадлу́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.
Разм. Адлучыць усіх, многіх. Паадлучваць кароў ад статка.
паадлята́ць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.
1. Адляцець — пра ўсіх, многіх або пра ўсё, многае. Птушкі паадляталі. Самалёты паадляталі.
2. Адляцець, адскочыць ад моцнага ўдару, штуршка — пра ўсіх, многіх. Разгарнуўся дзед Талаш, павярнуў сваімі шырокімі плячамі, крутнуўся, і жаўнеры паадляталі ад яго, як шчэпкі. Колас.
3. (1 і 2 ас. мн. не ўжыв.). Разм. Адарваўшыся, адпасці — пра ўсё, многае. Куртачка на .. [Алесю], — як на футбольным мячы пакрышка, у кашулі ніводнага гузіка, — усе паадляталі. Ваданосаў.