Verbum

паадкле́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Адклеіць што‑н. у многіх месцах; адклеіць усё, многае. Паадклейваць маркі.

паадко́лвацца ​¹, ‑аецца; зак.

Адкалоцца, адваліцца ў многіх месцах, усюды. Крыгі паадколваліся.

паадко́лвацца ​², ‑аецца; зак.

Адкалоцца, адшпіліцца ў многіх месцах, усюды. Шпількі паадколваліся.

паадко́лваць ​¹, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Адкалоць, адламаць усё, многае.

паадко́лваць ​², ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Адкалоць, адшпіліць адно за другім усё, многае. Паадколваць значкі.

паадко́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Адкапаць адно за другім усё, многае або ўсіх, многіх. Паадкопваць рэчы з зямлі. □ Тых жа [гараджан], што асталіся ў горадзе, засынала, пахавала пад сабой цэгла і жалезабетонная арматура — іх нават не было каму паадкопваць. Сачанка.

паадко́рмлівацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Адкарміцца — пра ўсіх, многіх. Валы паадкормліваліся.

паадко́рмліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Адкарміць усіх, многіх. Паадкормліваць свіней.

паадко́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Адкаціць усё, многае або ўсіх, многіх. Паадкочваць калоды.

паадко́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Адкасіць ад краю чаго‑н. усё, многае. Паадкошваць віку ад межаў.

паадкру́чвацца, ‑аецца; зак.

Адкруціцца ў многіх месцах; адкруціцца — пра ўсё, многае або пра ўсіх, многіх. Гайкі паадкручваліся.

паадкру́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Адкруціць, адвінціць адно за другім усё, многае. Паадкручваў [бацька] анучы і, босы, у галіфэ, пайшоў з кухні ў пакой, дзе была ляжанка. Ермаловіч. Казік завіхаўся ля водаправодных кранаў. Паадкручваў іх на кухні, у ванне І пазіраў, як бушавалі, вірыліся пругкія струмені. Шыловіч.