Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

паадга́рваць, ‑ае; зак.

Адгарэць — пра ўсё, многае. Сукі паадгарвалі.

паадгаро́джвацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Адгарадзіцца ад каго‑, чаго‑н. — пра ўсіх, многіх.

паадгаро́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., хто-што.

Адгарадзіць усё, многае або ўсіх, многіх ад каго‑, чаго‑н. Паадгароджваць свае сады.

паадгіна́цца, ‑аецца; зак.

Адагнуцца ў многіх месцах, кругом або ў вялікай колькасці. Паадгіналіся берагі бляхі. Паадгіналіся крукі на вешалцы.

паадгіна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Адагнуць адно за другім усё, многае. Паадгінаць цвікі.

паадгла́джвацца, ‑аецца; зак.

Адгладзіцца — пра ўсё, многае. Складкі добра паадгладжваліся.

паадгла́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Адгладзіць усё, многае. Паадгладжваць сукенкі.

паадгніва́ць, ‑ае; зак.

Адгніць — пра ўсё, многае. Сукі паадгнівалі.

паадго́ртваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Адгарнуць усё, многае. Паадгортваць зямлю. Паадгортваць старонкі кнігі.

паадграба́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Адгрэбці ўсё, многае. Паадграбаць сена ад воза.