Verbum

жы́цца, жывецца; пр. жылося; безас. незак., каму, з прысл.

Разм. Ісці, складвацца (пра ўмовы жыцця). — Няхай Рыгор скажа, як нам далей жыцца будзе. Галавач. Цяпер Федзя не сумняваўся, што Галі жывецца вельмі цяжка. Ваданосаў.

жыцце... (а таксама жыцця...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову жыццё, напрыклад: жыццеадчуванне, жыццеразуменне, жыццесцвярджальны.

жыццеадчува́нне, ‑я, н.

Успрыманне жыцця, навакольнай рэчаіснасці. Радаснае жыццеадчуванне.

жыццеапіса́нне, ‑я, н.

Апісанне чыйго‑н. жыцця; біяграфія.

жыццезабеспячэ́нне, ‑я, н.

Забеспячэнне ўмоў захавання жыцця.

жыццеразуме́нне, ‑я, н.

Сукупнасць поглядаў аб навакольнай рэчаіснасці; светапогляд.

жыццесцвярджа́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць жыццесцвярджальнага. Адной з асноўных мастацкіх асаблівасцей аповесці Хвядоса Шынклера «Сонца пад шпалы» з’яўляецца яе аптымізм, жыццесцвярджальнасць. Арабей.

жыццесцвярджа́льны, ‑ая, ‑ае.

Прасякнуты бадзёрасцю, аптымістычнымі адносінамі да жыцця. Жыццесцвярджальныя ідэі. // Здольнасць ствараць, перабудоўваць жыццё. Жыццесцвярджальная сіла.

жыццеўсто́йлівасць, ‑і, ж.

Уласцівасць жыццеўстойлівага.

жыццеўсто́йлівы, ‑ая, ‑ае.

Які мае жыццёвую сілу; здольны перанесці неспрыяльныя ўмовы існавання.