Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

дзячо́к, ‑чка, м.

Тое, што і дзяк (у 2 знач.).

дзячы́ха, ‑і, ДМ ‑чысе, ж.

Разм. Дзякова жонка.

дзяшо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мала каштуе; недарагі, танны. Сённяшніх пастухоў пазнаюць па зусім іншых прыкметах — у іх гадзіннік на руцэ, і сарочка шаўковая, і гарнітур не дзяшовы. Палтаран.

дзяшо́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Разм. Нізкая цана, невысокая вартасць чаго‑н. Купіць па дзяшоўцы. // Недарагі тавар, дзяшовая рэч.

дзяя́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Жан. да дзеяч.