Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

абмаро́жвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да абмарозіцца.

2. Зал. да абмарожваць.

абмаро́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абмарозіць.

абмаро́зіцца, ‑рожуся, ‑розішся, ‑розіцца; зак.

Зазнаць пашкоджанне ад марозу.

абмаро́зіць, ‑рожу, ‑розіш, ‑розіць; заг. абмарозь; зак., каго-што.

Пашкодзіць марозам; памарозіць, змарозіць. Абмарозіць пальцы на нагах.

абмаро́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абмарачыць.

абмата́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абматаць.

абмата́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Абматаць сябе чым‑н. Абматацца вяроўкаю.

абмата́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Абкруціць, апавіць чым‑н. некалькі разоў. Пайшоў чорт, абматаў стог вяроўкамі і павалок. Якімовіч.

абматыкава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Ускапаць матыкаю зямлю вакол чаго‑н.; акучыць, абгарнуць. Абматыкаваць ягадныя кусты.

абматы́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што.

Тое, што і абматыкаваць.