Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

абмало́джванне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. абмалоджваць — абмаладзіць, абмалоджвацца — абмаладзіцца.

абмало́джвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да абмаладзіцца.

2. Зал. да абмалоджваць.

абмало́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абмаладзіць.

абмало́т, ‑у, М ‑лоце, м.

Тое, што і малацьба.

абмало́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да абмалоту. Абмалотны пункт.

абмало́ць, ‑мялю, ‑мелеш, ‑меле.

Разм. Мелючы, зрабіць прыдатным для мліва. Пакуль што на жорнах малоць нельга: іх абавязкова трэба абмалоць. Сіпакоў.

абмало́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абмалаціць.

абмало́чвацца, ‑аецца.

Зал. да абмалочваць.

абмало́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абмалаціць.

абмалява́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абмаляваць.