Verbum

абмаладжэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. абмаладзіць, абмаладзіцца.

абмаладзі́цца, ‑ладжуся, ‑лодзішся, ‑лодзіцца; зак.

Тое, што і амаладзіцца.

абмаладзі́ць, ‑ладжу, ‑лодзіш, ‑лодзіць; зак., каго-што.

Тое, што і амаладзіць.

абмалаці́цца, ‑лоціцца; зак.

1. Зрабіцца, стаць абмалочаным; вымалаціцца. Сам сабою хлеб не пасеецца, не сажнецца, не абмалоціцца.

2. Разм. Усё змалаціць, кончыць малацьбу. Калгас своечасова абмалаціўся.

абмалаці́ць, ‑лачу, ‑лоціш, ‑лоціць; зак., што.

Малоцячы, аддзяліць зерне ад калосся, саломы. З суседняй вёскі амаль штодня прыходзіць старэйшая дачка і просіць ад бацькі дапамогі: то накасіць сена, то хлеб абмалаціць, то хлеў накрыць. Шамякін.

абмалёўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абмалёўваць — абмаляваць і абмалёўвацца — абмалявацца.

абмалёўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да абмалёўваць.

абмалёўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абмаляваць.

абмалёўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Тое, што і абмалёўванне.

абмало́джаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абмаладзіць.