абма́звацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да абмазацца.
2. Зал. да абмазваць.
абма́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да абмазаць.
абмазгава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; зак., што.
Разм. Старанна абдумаць што‑н. [Бабейка:] — Перадумаў, Лявон Ігнатавіч, усё перадумаў.., абмазгаваў. Хадкевіч. [Лясніцкі:] — Давай лепей абмазгуем, як хутчэй ліквідаваць гэты бандыцкі атрад. Шамякін.
абмазго́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да абмазгаваць.
абма́зка, ‑і, ДМ ‑зцы, ж.
Рэчыва, якім абмазана ці абмазваюць што‑н. Абмазка з гліны высахла і патрэскалася.
абмака́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да абмокнуць.
абма́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да абмакнуць.
абмакну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., што ў што.
Апусціць на кароткі час што‑н. у якую‑н. вадкасць, памачыць; дакрануцца кавалачкам хлеба ці чым‑н. іншым да солі, цукру і пад. Абмакнуць пяро ў чарніла. Абмакнуць хлеб у соль. □ У момант.. [Міхалка] адзеў на галаву сетку, абмакнуў венік у ваду і пакрапіў рой. Якімовіч.
абмакрэ́лы, ‑ая, ‑ае.
Мокры, змочаны. Прыйшоў Ігнась у Замастоцкі райваенкамат на Куршчыне, абмакрэлы, адубелы, галодны і босы. Гурскі.
абмакрэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; зак.
Змокнуць; зрабіцца мокрым. Я адзін на расе Абмакрэў, акалеў, Адубеў, перамёрз, ой! З нар.