абме́н, ‑у, м.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. абменьваць — абмяняць і абменьвацца — абмяняцца.
2. Спец. Адна з форм вытворчых адносін, якая заключаецца ва ўзаемным адчужэнні прадуктаў працы і іншых аб’ектаў уласнасці на аснове добраахвотнага пагаднення.
•••
Абмен рэчываў — сукупнасць працэсаў, звязаных з ператварэннем рэчываў у жывых арганізмах у іх узаемадзеянні з навакольным асяроддзем.
абме́нены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад абмяняць.
абме́нны, ‑ая, ‑ае.
Звязаны з абменам. Абменныя аперацыі. // Прызначаны для абмену. Абменны фонд. Абменны пункт.
абме́ньвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да абмяняцца.
2. Зал. да абменьваць.
абме́ньваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да абмяняць.
абме́р, ‑у, м.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. абмерваць — абмераць.
абме́раны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад абмераць.
абме́рацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Памыліцца, мераючы што‑н.
абме́раць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
1. Тое, што і памераць (у 1 знач.).
2. Разм. Наўмысна ці памылкова адмераць менш, чым трэба. Абмераць пакупніка.
абме́рванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. абмерваць — абмераць.