авуа́ры, ‑аў; адз. няма.
Спец.
1. Грашовыя сродкі, чэкі, вэксалі, акрэдытывы, якімі ўтвараюцца плацяжы і пагашаюцца абавязацельствы.
2. Сродкі банка ў замежнай валюце на яго рахунках у замежных банках.
3. Уклады прыватных асоб і арганізацыя ў банках.
[Фр. avoir — набытак, маёмасць.]
авуля́цыя, ‑і, ж.
Спец. Выхад паспелага яйца (жаночай палавой клеткі) з яечніка.
[Лац. ovum — яйцо.]
авысакаро́джаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад авысакародзіць.
авысакаро́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да авысакародзіць.
авысакаро́дзіць, ‑роджу, ‑родзіш, ‑родзіць; зак., што.
Кніжн. Зрабіць высакародным, узняць у маральных і духоўных адносінах.
авява́цца, ‑аецца; незак.
Зал. да авяваць.
авява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да авеяць.