Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдзкнпрстхш
лоты’

юродзівы, ✂.

  1. Дурнаваты, блізкі да вар’яцтва.

    • Ю. хлопец.

  2. Ва ўяўленні рэлігійных людзей: вар’ят, які валодае дарам прадказання.

юродства, ✂, н.

  1. Стан бессвядомасці, вар’яцтва.

  2. Недарэчны ўчынак, неразумныя паводзіны.

    • Рабіць ю.

юродстваваць, ✂; незак. (неадабр.).

Паводзіць сябе падобна юродзіваму (у 1 знач.).