Verbum

юн...

Першая частка складаных слоў у знач. юны, напр. юннат (юны натураліст), юнкор (юны карэспандэнт), юнкораўскі.

юнак, ✂, м.

Чалавек мужчынскага полу ва ўзросце паміж маленствам і даросласцю.

|| прым. юнацкі, ✂ і юначы, ✂.

юнацкасць, ✂, ж.

Уласцівасць юнацкага; маладосць.

• Ю. душы.

юнацтва, ✂, н.

1. Перыяд жыцця пасля малалецтва да сталасці.

   • Гады юнацтва.

2. зб. Юнакі і дзяўчаты; моладзь.

   • Часопіс для юнацтва.

юнга, ✂, м.

Падлетак на судне, які вывучае марскую справу, а таксама, у некаторых замежных флотах, малодшы матрос.

юніёр, ✂, ж.

Спартсмен-юнак, удзельнік спаборніцтваў у сваёй узроставай групе.

• Спартакіяда юніёраў.

|| ж. юніёрка, ✂.

|| прым. юніёрскі, ✂.

юнкер​¹, ✂, м.

У царскай Расіі: выхаванец ваеннага вучылішча.

|| прым. юнкерскі, ✂.

• Юнкерскае вучылішча.

юнкер​², ✂, м.

Назва буйных памешчыкаў у Германіі.

|| прым. юнкерскі, ✂.

• Юнкерскае землеўладанне.

юннат, ✂, м.

Скарачэнне: юны натураліст, удзельнік гуртка па вывучэнню прыроды.

|| прым. юннацкі, ✂.

• Юннацкая работа.

юны, ✂.

1. Які не дасягнуў сталага ўзросту.

   • Ю. ўзрост.
   • Юнае пакаленне.
   • Ю. натураліст (юннат).

2. Уласцівы маладым, маладосці.

   • Юныя сілы.