Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдзкнпрстхш
к

юшка​1, ✂, ж.

Металічны кружок або чатырохвугольная пласціна, якімі закладаюць адтуліну ў коміне, каб не выходзіла цёплае паветра.

|| прым. юшачны, ✂.

юшка​2, ✂, ж.

  1. Страва са свежай рыбы з прыправамі; рыбны адвар.

    • Акунёвая ю.

  2. Поліўка (у 1 знач.).

    • Грыбная ю.

  3. Жыжка ва ўсякай страве.

    • Сёрбай юшку, на дне гушча! (з народнага).

  4. перан. Кроў (разм.).

    • Сунуў кулаком у нос і спусціў яму юшку.