Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдзкнпрстхш
агікны.

юнак, ✂, м.

Чалавек мужчынскага полу ва ўзросце паміж маленствам і даросласцю.

|| прым. юнацкі, ✂ і юначы, ✂.

юнацкасць, ✂, ж.

Уласцівасць юнацкага; маладосць.

  • Ю. душы.

юнацтва, ✂, н.

  1. Перыяд жыцця пасля малалецтва да сталасці.

    • Гады юнацтва.

  2. зб. Юнакі і дзяўчаты; моладзь.

    • Часопіс для юнацтва.