Verbum

жаўцець, ✂; незак.

1. Станавіцца жоўтым.

   • Лісце жаўцее.

2. Вылучацца сваім жоўтым колерам.

   • Каля лесу жаўцелі аўсы.

|| зак. зжаўцець, ✂ і пажаўцець, ✂.

жаўцізна, ✂, ж.

Жоўты колер, жоўтае адценне чаго-н.

• У твары з’явілася ж.

жаўцінка, ✂, ж. (разм.).

Жоўтая плямка, жаўтаватае адценне.

• Колер белы з жаўцінкай.

жаўціць, ✂; незак.

Рабіць жоўтым, афарбоўваць у жоўты колер.

|| зак. выжаўціць, ✂.

жаўцягонны, ✂.

Які садзейнічае выдзяленню жоўці ў кішэчнік (пра лекавыя сродкі).

жаўцяк, ✂, м. (абл.).

Жоўты пясок.

жаўцянка, ✂, ж.

Жоўтая фарба.

• Анілінавая ж.

жах​¹, ✂, м.

1. Моцны страх да знямення.

   • Многіх ахапіў ж.

2. звычайна чаго. Трагічная з’ява, здарэнне, бязвыхаднасць.

   • Жахі вайны.

3. Нешта вельмі страшнае (разм.).

   • Ж. ды і толькі.

4. у знач. прысл. Вельмі, незвычайна.

   • Ж. як далёка.

5. у знач. вык. Жахліва, страшна.

   • Проста ж.

жах​², гукаперайм.

Ужыв. для абазначэння шорхання, удару і пад.

• На дварэ чулася ж. ды ж.

жахлівы, ✂.

1. Які выклікае жах, вельмі страшны.

   • Ж. выгляд.
   • Ж. крык (поўны жаху, роспачы).

2. Вельмі моцны (пра ступень інтэнсіўнасці).

   • Жахлівая эксплуатацыя.

|| наз. жахлівасць, ✂.