Verbum

ёд, ✂, м.

1. Хімічны элемент, крышталічнае рэчыва цёмна-шэрага колеру, якое здабываецца галоўным чынам з марскіх водарасцей.

2. Спіртавы раствор гэтага рэчыва, ужыв. ў медыцыне.

|| прым. ёдны, ✂ і ёдзісты, ✂.

• Ёдны раствор.
• Ёдзісты прэпарат.

ёдаформ, ✂, м.

Прэпарат ёду — крышталічны жоўты парашок, які выкарыстоўваецца ў медыцыне як антысептычны сродак.

ёкат, ✂, м.

Моцны крык з плачам.

ёкаць, ✂; зак. і незак.

1. Утвараць кароткі і адрывісты гук.

   • У каня ёкае селязёнка.

2. Раптоўна сціскацца, заміраць ад страху, хвалявання (пра сэрца).

   • Ёкае сэрца.

|| аднакр. ёкнуць, ✂.

|| наз. ёканне, ✂.

ёлка, ✂, ж.

1. Тое, што і елка.

2. Упрыгожаная елка ў пакоі (на плошчы) у сувязі са святам Новага года.

   • Навагодняя ё.

3. Пра навагодняе свята з песнямі, танцамі і гульнямі вакол упрыгожанай ёлкі.

   • Звадзіць сына на ёлку.

|| памянш. ёлачка, ✂.

|| прым. ёлачны, ✂.

• Ёлачныя аздабленні.

ёлкі, ✂.

Прагорклы, з рэзкім непрыемным пахам (пра нясвежыя тлушчы).

• Ёлкае сала.

|| наз. ёлкасць, ✂.

ёлкнуць, ✂; незак.

Станавіцца ёлкім.

• Сала пачало ё.

ёлуп, ✂, м.

Бесталковы, тупы чалавек, дурань, асталоп.

ёлупень, ✂, м.

Тое, што і ёлуп.

ёмістасць, ✂, ж.

1. Здольнасць змясціць у сабе пэўную колькасць чаго-н.; унутраны аб’ём.

   • Ё. рэзервуара.

2. часцей Умяшчальнасць для вадкіх, сыпучых і газападобных цел.

   • Напоўніць ё. газам.

3. перан. 3 багатым унутраным зместам.

   • Ё. фразы.
   • Ё. вобразных сродкаў.