ёкаць, ✂; зак. і незак.

  1. Утвараць кароткі і адрывісты гук.

    • У каня ёкае селязёнка.

  2. Раптоўна сціскацца, заміраць ад страху, хвалявання (пра сэрца).

    • Ёкае сэрца.

|| аднакр. ёкнуць, ✂.

|| наз. ёканне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)