Verbum

агля́дка, ✂, ж.

1. гл. аглядвацца і аглянуцца.

2. Асцярога ў дзеяннях, увага.

◊

• Бегчы без аглядкі (разм.) — вельмі хутка.

• Дзейнічаць з аглядкай — улічваць абставіны.

агля́дчык, ✂, м.

Службовая асоба, якая робіць агляд чаго-н. з мэтай праверкі.

• А. вагонаў.

|| ж. аглядчыца, ✂.

|| прым. аглядчыцкі, ✂.

агляну́цца, ✂; зак.

1. Паглядзець, павярнуўшы галаву назад; азірнуцца.

   • Хлопец ні разу не аглянуўся.

2. Паглядзець вакол сябе.

   • А. навокал.
   • А. на мінулыя вякі (перан.).

|| незак. аглядвацца, ✂ і аглядацца, ✂.

|| наз. аглядка, ✂.

• Бегчы без аглядкі.

агля́нуць, ✂; зак.

Акінуць позіркам; азірнуць.

• А. поле.

агнастыцы́зм, ✂, м.

Ідэалістычнае філасофскае вучэнне, якое адмаўляе магчымасці пазнання аб’ектыўнага свету і яго заканамернасцей.

|| прым. агнастычны, ✂.

агнездава́цца, ✂; зак.

1. Звіць сабе гняздо дзе-н. (пра птушак).

   • Буслы агнездаваліся на грушы.

2. перан. Пасяліцца (пра людзей).

   • Пабудавалі хаты, агнездаваліся каля возера.

|| незак. агняздоўвацца, ✂.

агнёўка, ✂, ж.

Невялікі стракаты матыль.

агні́сты, ✂.

1. гл. агонь.

2. Які адлівае фарбамі агню.

   • Агністае лісце на дрэве.

3. Гарачы, пякучы як агонь.

   • Агністая спёка.

4. перан. Палымяны, бліскучы (пра вочы, позірк).

   • Агністыя вочы.

5. перан. Палымяны, натхняльны, гарачы.

   • Агністая прамова.

|| наз. агністасць, ✂.

агні́шча, ✂, н.

1. Месца, дзе ў старажытнасці распальвалі і зберагалі агонь (гіст.).

2. Вялікі агонь (разм.).

   • Расклалі а., што за сем вёрст бачны.

агно́стык, ✂, м.

Паслядоўнік агнастыцызму.