Verbum

ага́ткі, ✂, ж.

Лекавая і дэкаратыўная расліна сямейства складанакветных з белымі або ружовымі кветкамі.

|| прым. агаткавы, ✂.

аге́нт, ✂, м.

1. Асоба, упаўнаважаная ўстановай, прадпрыемствам для выканання службовых, дзелавых даручэнняў.

   • Страхавы а.

2. Шпіён.

|| прым. агенцкі, ✂.

агенту́ра, ✂, ж.

1. Разведвальная служба для збірання сакрэтных звестак і правядзення падрыўной работы.

2. зб. Агенты (у 2 знач.).

|| прым. агентурны, ✂.

• Агентурныя звесткі.

аге́нцтва, ✂, н.

Мясцовае аддзяленне якой-н. установы або прадпрыемства, а таксама ўстанова інфармацыйнага, пасрэдніцкага характару.

• Тэлеграфнае а.
• Транспартнае а.
• Інфармацыйнае а.

аге́ньчык, ✂, м.

1. гл. агонь.

2. Святло ад чаго-н. у выглядзе кропкі.

   • А. папяросы.
   • Вёска заснула: ні аднаго агеньчыка.

3. перан. Захапленне, запал (разм.).

   • Танцор з агеньчыкам.

агі́да, ✂, ж.

1. Вельмі непрыемнае пачуццё, якое выклікаецца кім-, чым-н.

   • Яго п’яны твар выклікаў агіду.

2. Нягоднік, гадасць лаянк.).

   • Глядзець непрыемна на агіду.

агі́длівы, ✂.

Які выклікае агіду, поўны агіды да каго-, чаго-н.

• А. чалавек.
• Агідлівае пачуццё.

|| наз. агідлівасць, ✂.

агі́днік, ✂, м. (лаянк.).

Нягоднік, паганец, брыда.

|| ж. агідніца, ✂.

агі́дны, ✂.

Які выклікае агіду (у 1 знач.); вельмі дрэнны, брыдкі, гадкі.

• А. пах.
• А. ўчынак.
• А. чалавек.

|| наз. агіднасць, ✂.

• Кожная а. павінна сваю прыстойнасць мець (прыказка).

агіна́цца, ✂; незак. (разм.).

Ухіляцца ад чаго-н. і туляцца, гультаяваць.

• Адзін працуе, а другі агінаецца.