агаро́д, ✂, м.
Участак зямлі звычайна каля дома для вырошчвання агародніны.
|| прым. агародны, ✂.
агаро́джа, ✂, ж.
Плот, тын і пад. вакол чаго-н.
|| прым. агароджавы, ✂.
агаро́днік, ✂, м.
Чалавек, які займаецца агародніцтвам; гаспадар агарода.
|| ж. агародніца, ✂.
|| прым. агародніцкі, ✂.
агаро́дніна, ✂, ж., зб.
Агародныя плады і зеляніна, якія скарыстоўваюцца ў ежу (агуркі, цыбуля, морква, буракі і пад.).
|| прым. агароднінны, ✂.
агаро́дніцтва, ✂, н.
Развядзенне, вырошчванне агародніны як галіна сельскай гаспадаркі.
- Парніковае а.
- Прамысловае а.
|| прым. агародніцкі, ✂.
агаро́днічаць, ✂; незак. (разм.).
Займацца агародніцтвам.
агаро́дчык, ✂, м.
Абгароджаны кавалачак зямлі каля сядзібы, дзе садзяць кветкі, сеюць расаду; кветнік.
|| прым. агародчыкавы, ✂.
агаро́шыць, ✂; зак. (разм.).
Ашаламіць, паставіць каго-н. у тупік.
|| незак. агарошваць, ✂.
ага́т, ✂, м.
Цвёрды, з слаямі рознай афарбоўкі мінерал, які выкарыстоўваецца для ўпрыгожанняў, дробных вырабаў і ў тэхніцы.
|| прым. агатавы, ✂.