агля́дчык, ​, м.

Службовая асоба, якая робіць агляд чаго-н. з мэтай праверкі.

  • А. вагонаў.

|| ж. аглядчыца, ✂.

|| прым. аглядчыцкі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)