Verbum

датчане, ✂, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Даніі.

|| ж. датчанка, ✂.

|| прым. дацкі, ✂.

датчык, ✂, м.

Устройства, якое непасрэдна прымае і перадае спецыяльным прыборам даныя аб дзейнасці механізма, жывога арганізма або якіх-н. з’яў.

• Цеплавыя датчыкі.

датычная, ✂, ж.

У матэматыцы: прамая лінія, што мае агульны пункт з крывой, але не перасякае яе ў блізкім месцы ад гэтага пункта.

• Правесці датычную да акружнасці.

датычны, ✂.

Прыналежны да чаго-н., які мае пэўнае дачыненне да нейкай справы.

• Д. да музыкі чалавек.
• Асобы, датычныя да злачынства.

|| наз. датычнасць, ✂.

датычыцца, ✂; незак.

Мець дачыненне да каго-, чаго-н.

• Справа датычылася прысутных.
• Гэта вас не датычыцца.

датэрміновы, ✂.

Які выконваецца раней устаноўленага тэрміну.

• Датэрміновае заканчэнне будоўлі.
• Датэрмінова (прысл.) здаць экзамены.

даўбешка, ✂, ж.

1. Круглае палена з патончаным канцом-дзяржаннем для расколвання, убівання чаго-н. у што-н.; невялікая доўбня.

   • Увагнаў калок даўбешкай.
   • Даўбешкамі забівалі палі.

2. перан. Пра тупога, няздольнага чалавека (разм. лаянк.).

   • Д. часам пост займае немалы.

даўга...

Першая частка складаных слоў са знач. працяглы ў часе і вялікі па даўжыні; пішацца, калі націск у другой частцы слова падае на першы склад, напр. даўгавечны, даўганосы.

даўгаваты, ✂.

1. Некалькі даўжэйшы за нармальны.

   • Плашч яму д.

2. Не круглы на выгляд, прадаўгаваты (разм.).

   • Твар у хлопца д.

даўгавечны, ✂.

1. Здольны жыць доўгі час.

   • Гэта была сям’я даўгавечных.
   • Дуб — даўгавечнае дрэва.

2. Разлічаны на доўгі час існавання, моцны.

   • Надзейны і д. самазвал.

|| наз. даўгавечнасць, ✂.