Verbum

дастача, ✂, ж.

Поўная матэрыяльная забяспечанасць.

• Жыць у дастачы.

дастойны, ✂.

1. Які заслугоўвае што-н., варты чаго-н.

   • Д. пахвалы.
   • Д. ганьбавання.

2. Справядлівы, заслужаны.

   • Дастойная ўзнагарода.
   • Дастойная сустрэча.

3. Паважаны, шаноўны.

   • Д. чалавек.

|| наз. дастойнасць, ✂.

дастукацца, ✂; зак.

1. Стукаючы, дабіцца адказу.

   • Ледзь дастукаўся ў хату.

2. Наклікаць на сябе непрыемнасці (разм.).

   • Дастукаўся, што аштрафавалі.

3. чаго. Старанна дамагаючыся, дабіцца свайго (разм.).

   • Д. кватэры.

даступіцца, ✂; зак.

1. да каго-чаго. Падысці, прыблізіцца (разм.).

   • Да бадлівай каровы не даступішся.

2. (звычайна з адмоўем «не»), перан., да каго. Звярнуцца да каго-н. з просьбай, заявай.

   • Начальнік ганарысты, да яго не даступішся.

|| незак. даступацца, ✂.

даступны, ✂.

1. Такі, да якога можна прайсці або праехаць.

   • Лагер размясціўся ў даступным месцы.

2. Такі, які падыходзіць для ўсіх або многіх.

   • Даступныя цэны.

3. Адкрыты для зроку.

   • Д. для назірання.

4. Лёгкі для разумення.

   • Даступная форма выкладання думак.

5. Уважлівы да іншых, не ганарысты.

   • Гэта быў д. чалавек.

|| наз. даступнасць, ✂.

дасуха, ✂ і досуха), прысл.

Да поўнай сухасці.

• Выцерці пасуду д.

дасціпны, ✂.

1. Які вызначаецца вострым розумам, незвычайным уменнем ярка (смешна або з’едліва) выказаць думку.

   • Д. чалавек.
   • Д. фельетон.

2. Удалы, арыгінальны па свайму зместу, вырашэнню.

   • Д. праект.
   • Дасціпнае рашэнне.

|| наз. дасціпнасць, ✂.

дасыпаць, ✂; зак.

1. Дабавіць да поўнага.

   • Д. мяшок даверху.

2. чаго. Дабавіць крыху чаго-н.

   • Д. солі ў страву.

|| незак. дасыпаць, ✂.

|| наз. дасыпка, ✂ і дасыпанне, ✂.

дасье, нескл., н.

Збор дакументаў па якому-н. пытанню, справе, асобе, а таксама папка з такімі дакументамі.

• Завесці д. на каго-н.

дасюль, прысл. (разм.).

1. Да гэтага месца.

   • Прачытай д.

2. Да гэтага часу.

   • Ад яго д. няма адказу.