Verbum

дасягальны, ✂ (кніжн.).

Такі, якога можна дасягнуць.

• Дасягальная мэта.

|| наз. дасягальнасць, ✂.

дасягнуць, ✂; зак.

1. Дайсці, даехаць да пэўнага месца.

   • Лодка дасягнула сярэдзіны рэчкі.

2. Дайсці да якога-н. узроўню ў сваім развіцці, праяўленні, у якіх-н. зменах.

   • Мароз дасягнуў 40.

3. Распаўсюджваючыся, дайсці да якога-н. месца, да чаго-н.

   • Чуткі дасягнулі вёскі.

4. Дажыць да якога-н. узросту.

   • Д. паўналецця.
   • Д глыбокай старасці.

5. Дамагчыся чаго-н., якой-н. мэты.

   • Д згоды.
   • Д поспехаў у навуцы.

|| незак. дасягаць, ✂.

|| наз. дасягненне, ✂.

дасяжны, ✂.

Тое, што і дасягальны.

|| наз. дасяжнасць, ✂.

дасячы, ✂ і дасекчы, ✂; зак.

1. Скончыць сячы, рассякаць што-н.

   • Д. дровы.

2. Секучы, дайсці да якой-н. мяжы.

   • Д. да сярэдзіны.

|| незак. дасякаць, ✂.

|| наз. дасяканне, ✂.

дата, ✂, ж.

1. Каляндарны час якой-н. падзеі.

   • Гістарычныя даты.

2. Памета, якая паказвае час (год, месяц, лік) напісання чаго-н. (пісьма, артыкула, кнігі і пад.).

   • Пісьмо без даты.
   • Круглая д. (аб юбілеі, дні нараджэння, якія падлічваюцца толькі дзесяткамі).

датаваць, ✂; зак. і незак.

1. Абазначыць (абазначаць) дату на чым-н.

   • Д. заяву ўчарашнім чыслом.

2. Устанавіць (-наўліваць) дату якога-н. факта.

   • Д. падзеі.
   • Д. з’яўленне пісьмовага помніка.

|| наз. датаванне, ✂.

датацыя, ✂, ж.

Дзяржаўная грашовая дапамога прадпрыемствам, установам і арганізацыям для пакрыцця перарасходаў і іншых патрэб.

• Атрымаць датацыю.

|| прым. датацыйны, ✂.

даткнуцца, ✂; зак.

Дакрануцца да чаго-н.

• Д. смычком да струн.

|| незак. датыкацца, ✂.

датла, прысл.

Поўнасцю, зусім, канчаткова.

• Хата згарэла д.
• Знішчыць д.

датуль, прысл. (разм.).

1. Да таго месца.

   • Дайшоў д., дзе дарога зварочвала ў лес.

2. Да таго часу.

   • Сядзеў у хаце д., пакуль не скончыўся дождж.