Verbum

даўбешка, ✂, ж.

1. Круглае палена з патончаным канцом-дзяржаннем для расколвання, убівання чаго-н. у што-н.; невялікая доўбня.

   • Увагнаў калок даўбешкай.
   • Даўбешкамі забівалі палі.

2. перан. Пра тупога, няздольнага чалавека (разм. лаянк.).

   • Д. часам пост займае немалы.