даўбешка,
-
Круглае палена з патончаным канцом-дзяржаннем для расколвання, убівання чаго
-н. у што-н. ; невялікая доўбня.- Увагнаў калок даўбешкай.
- Даўбешкамі забівалі палі.
-
перан. Пра тупога, няздольнага чалавека (разм. лаянк. ).- Д. часам пост займае немалы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)