Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

гальванізаваць, ; зак. і незак.

Падвергнуць (-падвяргаць) гальванізацыі.

|| наз. гальванізаванне, .

гальванізацыя, , ж.

Прымяненне пастаяннага электрычнага току для лекавых мэт або для пакрыцця слоем металу якіх-н. прадметаў.

|| прым. гальванізацыйны, .

гальванічны, , (спец.).

Які мае адносіны да атрымання электрычнага току шляхам хімічных рэакцый.

  • Гальванічныя элементы.

галька, , ж., зб.

Дробныя адшліфаваныя вадой каменьчыкі.

|| прым. галечны, .

гальштук, , м.

Стужка, палоска тканіны, якая завязваецца вузлом ці бантам вакол каўняра (сарочкі, блузы).

  • Завязаць г.

  • Залажыць за гальштук (разм. жарт.) — выпіць спіртнога.

|| прым. гальштучны, .

галюцыніраваць, ; незак.

Пакутаваць ад галюцынацый.

галянасты, .

З доўгімі, тонкімі галёнкамі.

  • Птушкі атрада галянастых (наз.).

|| наз. галянастасць, .

гама, , ж.

  1. Паслядоўны рад гукаў, які павышаецца або паніжаецца ў межах адной ці некалькіх актаў.

  2. перан., чаго. Паслядоўны рад аднародных, але па-рознаму зменлівых якасцей, з’яў.

    • Г. фарбаў.
    • Г. гукаў.

|| прым. гамавы, .

гамагенны, (кніжн.).

Аднародны па свайму саставу або паходжанню; проціл. гетэрагенны.

гамак, , м.

Падвясная сетка для сядзення і ляжання, якая прывязваецца да дрэў, слупоў.

|| прым. гамачны, .