Verbum

размах, ✂, м.

1. гл. размахнуцца.

2. Велічыня хістання, вагання якога-н. цела; амплітуда (спец.).

   • Р. маятніка.

3. Адлегласць паміж крайнімі пунктамі чаго-н. разгорнутага, распасцёртага, разнятага.

   • Р. крылаў.

4. перан. Шырыня дзейнасці; адсутнасць абмежаванасці ў праяўленні чаго-н.

   • Р. будаўніцтва.

размахацца, ✂; зак. (разм.).

Пачаць моцна махаць чым-н.

• Р. кулакамі.

размахваць, ✂; незак.

Махаць чым-н. то ў адзін, то ў другі бок.

• Р. рукамі.

размахнуцца, ✂; зак.

1. Зрабіць узмах рукой для ўдару, кідання і пад.

2. перан. Адзначыць што-н. з размахам (у 4 знач.) (разм.).

   • Банадысь жаніў сына, ды так размахнуўся, што паўсвету заклікаў гасцей.

|| незак. размахвацца, ✂.

|| наз. размах, ✂.

размачаліць, ✂; зак.

Растрапаць, раздзяліць на валокны.

• Р. канец вяроўкі.

|| незак. размачальваць, ✂.

размачыць, ✂; зак.

Намачыўшы, зрабіць мяккім, разбухлым.

• Р. сухары.

◊

• Размачыць лік (разм.) — адкрыць лік (у спартыўнай гульні).

|| незак. размочваць, ✂.

|| наз. размочванне, ✂ і размочка, ✂.

размашысты, ✂.

1. Які вызначаецца шырокімі, свабоднымі ўзмахамі рук або ног.

   • Размашыстыя крокі.

2. Які атрымліваецца ў выніку шырокіх узмахаў пяра, пэндзля.

   • Р. почырк.
   • Р. стыль (перан.).

3. Раскідзісты, з вялікім размахам (у 3 знач.).

   • Размашыстыя галіны дуба.

|| наз. размашыстасць, ✂.

размежавацца, ✂; зак.

1. Раздзяліцца, устанавіўшы межы паміж землямі, уладаннямі.

   • Р. з суседзямі.

2. перан. Аддзяліцца, адасобіцца адзін ад другога ў выніку несупадзення, процілегласці інтарэсаў, поглядаў.

   • Р. з ідэйнымі праціўнікамі.

|| незак. размяжоўвацца, ✂.

|| наз. размяжоўванне, ✂.

|| наз. размежаванне, ✂.

размежаваць, ✂; зак.

1. Раздзяліць, правёўшы межы.

   • Р. участкі.

2. перан. Аддзяліць, адмежаваць сферы дзейнасці.

   • Р. абавязкі.

|| незак. размяжоўваць, ✂.

|| наз. размяжоўванне, ✂.

|| наз. размежаванне, ✂.

размер, ✂, м.

Тое, што і памер (у 2, 3 і 4 знач.).

|| прым. размерны, ✂.