Verbum

беспрацо́ўны, ✂.

Які не мае работы; пазбаўлены магчымасці атрымліваць пастаянны заработак.

• Беспрацоўныя рабочыя.
• Дапамога беспрацоўным (наз.).

беспрацэ́нтны, ✂.

На які не налічваюцца працэнты.

• Беспрацэнтная пазыка.

беспрынцыпо́вы, ✂.

Які не мае ніякіх прынцыпаў, пазбаўлены маральных асноў.

• Б. чалавек.

|| наз. беспрынцыповасць, ✂.

беспрыту́льнік, ✂, м.

Беспрытульнае (у 1 знач.) дзіця, падлетак, у якога няма ні бацькоў, ні хаты.

|| ж. беспрытульніца, ✂.

беспрыту́льны, ✂.

1. Які не мае ні бацькоў, ні прытулку; бяздомны.

   • Беспрытульнае дзіця.

2. перан. Пазбаўлены належнага догляду; занядбаны.

   • Беспрытульная гаспадарка.

|| наз. беспрытульнасць, ✂.

беспрычы́нны, ✂.

Які не мае ніякай прычыны; беспадстаўны.

• Б. смех.

|| наз. беспрычыннасць, ✂.

беспрэцэдэ́нтны, ✂.

Які не мае прэцэдэнту, прыкладу ў мінулым.

• Б. выпадак.

|| наз. беспрэцэдэнтнасць, ✂.

беспярэ́чны, ✂.

Які выконваецца без пярэчанняў.

• Беспярэчнае выкананне пастановы.

|| наз. беспярэчнасць, ✂.

бессардэ́чны, ✂.

Пазбаўлены сардэчнасці, чуласці ў адносінах з людзьмі, бяздушны, жорсткі.

• Б. ўчынак.
• Бессардэчная жанчына.

|| наз. бессардэчнасць, ✂.

бессаро́мнік, ✂, м. (разм.).

Бессаромны чалавек.

|| ж. бессаромніца, ✂.