беспярэ́чны, .

Які выконваецца без пярэчанняў.

  • Беспярэчнае выкананне пастановы.

|| наз. беспярэчнасць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)