беспрычынны

прыметнік

Які не мае ніякай прычыны; беспадстаўны.

  • Б. смех.

|| назоўнік: беспрычыннасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)