беспрычы́нны, ✂.

Які не мае ніякай прычыны; беспадстаўны.

  • Б. смех.

|| наз. беспрычыннасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)