бессардэ́чны, .

Пазбаўлены сардэчнасці, чуласці ў адносінах з людзьмі, бяздушны, жорсткі.

  • Б. ўчынак.
  • Бессардэчная жанчына.

|| наз. бессардэчнасць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)