Verbum

разгадчык, ✂, м. (разм.).

Той, хто разгадвае што-н., знаходзіць правільны адказ на загаданае.

|| ж. разгадчыца, ✂.

разгайдацца, ✂ і разгойдацца, ✂; зак.

Пачаць моцна гайдацца (гойдацца).

• Лодка разгайдалася на вадзе.

|| незак. разгойдвацца, ✂.

разгайдаць, ✂ і разгойдаць, ✂; зак.

1. Прымусіць моцна гайдацца (гойдацца).

   • Р. арэлі.

2. Гайдаючы (гойдаючы) каго-, што-н., надаць яму сілу інерцыі для кідання.

   • Р. за рукі-ногі і кінуць у ваду.

|| незак. разгойдваць, ✂.

разгаласіцца, ✂; зак.

Пачаць моцна і доўга галасіць.

• Разгаласілася ўдава.

разгалёкацца, ✂; зак. (разм.).

Раскрычацца, звычайна завучы каго-н.

• Разгалёкаліся дзеці ў лесе.

разгаліна, ✂, ж. (разм.).

Тое, што і развіліна.

• Р. старога дрэва.
• На разгаліне дарог спынілася машына.

разгалінаванне, ✂, н.

1. гл. разгалінавацца.

2. Месца, дзе што-н. разгаліноўваецца, разыходзіцца ў розныя бакі.

   • На разгалінаванні дарог.

разгалінаваны, ✂.

1. Які мае многа галін.

   • Разгалінаваная яблыня.

2. Які мае многа аддзелаў, аддзяленняў, размешчаны на розных тэрыторыях.

   • Разгалінаванае прадпрыемства.

|| наз. разгалінаванасць, ✂.

разгалінавацца, ✂; зак.

1. Даць галіны, разгалінавацца.

   • Разгалінавалася сасна.

2. перан. Раздзяліцца на некалькі частак, ліній, напрамкаў, якія ідуць з аднаго пункта ў розныя бакі.

|| незак. разгаліноўвацца, ✂ і разгаліняцца, ✂.

|| наз. разгалінаванне, ✂ і разгаліненне, ✂.

разгалінаваць, ✂; зак.

1. Раздзяліць на некалькі частак, ліній, якія ідуць ад аднаго пункта ў розныя бакі.

   • Р. чыгуначны пуць.

2. Раздзяліць на часткі, аддзелы, аддзяленні і пад.

|| незак. разгаліноўваць, ✂.