Verbum

ятрышнік, ✂, м.

Травяністая шматгадовая расліна сямейства архідных, клубні якой выкарыстоўваюцца ў медыцыне.

|| прым. ятрышнікавы, ✂.

яўка, ✂, ж.

1. гл. явіцца.

2. Месца, дзе адбываюцца канспіратыўныя сустрэчы, а таксама сама сустрэча або ўмоўны знак пры сустрэчы.

   • Ведаць яўку.
   • Даць каму-н. яўку.

яўны, ✂.

1. Не скрыты, адкрыты,

   • Я. вораг.

2. Зусім відавочны.

   • Яўнае парушэнне закона.
   • Ён яўна (прысл.) памыляецца.

|| наз. яўнасць, ✂.

яўрэі, ✂, м.

1. Агульная этнічная назва народа, што гістарычна ўзыходзіць да старажытных семіцкіх плямёнаў (старажытных яўрэяў) і жыве цяпер у розных краінах свету агульным жыццём з астатнім насельніцтвам гэтых краін.

2. Асноўнае насельніцтва дзяржавы Ізраіль.

|| ж. яўрэйка, ✂.

|| прым. яўрэйскі, ✂.

яфрэйтар, ✂, м.

Другое ў парадку старшынства (пасля радавога) званне салдата, а таксама салдат, які мае гэта званне.

|| прым. яфрэйтарскі, ✂.

яхант, ✂, м.

Старая назва каштоўных камянёў рубіну, сапфіру і інш.

|| прым. яхантавы, ✂.

яхідна, ✂, ж.

1. Невялікая млекакормячая жывёліна, пакрытая іголкамі і поўсцю, водзіцца ў Аўстраліі і на астравах Ціхага акіяна.

2. Ядавітая аўстралійская змяя сямейства аспідаў.

3. перан. Пра злога, каварнага чалавека (разм.).

яхіднічаць, ✂; незак. (разм.).

Злосна іранізаваць, з’едліва насміхацца з каго-н.

|| зак. з’яхіднічаць, ✂.

яхідны, ✂.

Каварны, з’едлівы.

• Я. чалавек.
• Я. позірк.

|| наз. яхіднасць, ✂.

яхідства, ✂, н.

Злосць, з’едлівасць, каварства.