Verbum

веліча́ць, ✂; незак.

1. Называць па імені і па бацьку, па званню і пад.

2. Ушаноўваць віншавальнай песняй (у народных абрадах; уст.).

|| наз. велічанне, ✂.

ве́лічны, ✂.

1. Поўны велічы (у 2 знач.), урачыстасці, грандыёзны.

   • Велічная мэта.
   • В. помнік.

2. Важны, горды, поўны ўласнай гордасці.

   • Велічная поза.
   • В. позірк.

|| наз. велічнасць, ✂.

велічыня́, ✂, ж.

1. Памер, аб’ём, працягласць чаго-н.

   • Стол сярэдняй велічыні.
   • Змераць велічыню чаго-н.

2. Колькасць чаго-н. і сума; лік.

   • В. зарплаты.
   • В. асігнаванняў.

3. Усё тое, што можна вымераць, злічыць (спец.).

   • Пастаянная в.
   • Бясконца малая в.
   • Роўныя велічыні.

4. перан. Пра чалавека, выдатнага ў якой-н. галіне дзейнасці.

   • Ён сусветная в. ў навуцы.

велічэ́зны, ✂.

Надзвычай вялікі, велізарны.

• В. завод.

|| наз. велічэзнасць, ✂.

вельбо́т, ✂, м.

Лёгкая быстраходная шлюпка з вострым носам і кармой, звычайна з невялікай мачтай.

|| прым. вельботны, ✂.

вельве́т, ✂, м.

Баваўняная рубчастая тканіна з густым кароткім ворсам.

|| прым. вельветавы, ✂.

ве́льмі, прысл.

Надта, у вялікай ступені.

• В. цікавая кніга.
• Было в. горача.
• Не в. (што) (не зусім добры, так сабе; разм.).

◊

• Вельмі добра — надзвычай добра.

велю́р, ✂, м.

Драп або фетр з мяккім густым кароткім ворсам, а таксама мяккая скура, вырабленая пад аксаміт.

|| прым. велюравы, ✂.

ве́на, ✂, ж.

Крывяносны сасуд, па якім кроў рухаецца да сэрца.

|| прым. вянозны, ✂.

венге́рка, ✂, ж.

1. Танец венгерскага паходжання, а таксама музыка да яго.

2. Гусарская куртка з нашытымі папярочнымі шнурамі.