Verbum

шышка, ✂, ж.

1. Круглаватае ці авальнае суквецце і плод хваёвых і некаторых іншых раслін, пакрыты луской.

   • Яловая ш.
   • Хваёвая ш.
   • Альховая ш.
   • Кедравая ш. (напоўненая арэхамі).

2. Круглаватая выпукласць, бугор.

   • На лбе ўскочыла ш.

3. Пра важную, значную, уплывовую асобу (разм. іран.).

   • Ён там важная ш.

|| прым. шышачны, ✂ і шышкавы, ✂.

шышкаваты, ✂.

Няроўны, з шышакамі 1 (у 2 знач.).

• Шышкаватая паверхня.

|| наз. шышкаватасць, ✂.

шыя, ✂, ж.

Частка цела, якая злучае галаву з тулавам.

• На шыю вешаецца каму-н. (пра жанчыну: назойліва дабівацца ўвагі; разм.).
• На шыі вісець (або сядзець) у каго-н. (быць цяжарам, клопатам для каго-н.; разм.).
• На шыі віснуць у каго-н. (тое, што і віснуць у 2 знач.; разм.).
• Скруціць або зламаць шыю на чым-н. (перан. пацярпець няўдачу, загінуць; разм.).
• Намыліць шыю каму-н. (моцна аблаяць, строга спагнаць; разм.).
• Даць па шыі каму-н. (выгнаць, зняць з працы каго-н.; разм.).

|| памянш. шыйка, ✂.

|| прым. шыйны, ✂.

шэдэўр, ✂, м. (кніжн.).

Выключны па сваіх вартасцях твор мастацтва, літаратуры, майстэрства.

• Шэдэўры архітэктуры.

шэзлонг, ✂, м.

Лёгкае рассоўнае крэсла з пакатай спінкай і доўгім сядзеннем, з матэрыі, у якім адпачываюць паўлежачы.

• Пляжны ш.

|| прым. шэзлонгавы, ✂.

шэйк, ✂, м.

Эксцэнтрычны парны танец.

шэйх, ✂, м.

1. У арабскіх краінах: галава роду, старэйшына абшчыны.

2. У мусульман: асоба, якая належыць да вышэйшага духавенства, вучоны-багаслоў, прававед.

шэльма, ✂, м.; ✂, ж..

Махляр, круцель; нягоднік, паганец.

|| прым. шальмоўскі, ✂.

шэльф, ✂, м. (спец.).

Прыбярэжная мелкаводная частка акіяна вакол мацерыка (з глыбінямі да 200 м).

• Кантынентальны ш.

|| прым. шэльфавы, ✂.

• Шэльфавая зона.

шэнкель, ✂, м. (спец.).

Унутраная, звернутая да каня частка нагі конніка ад калена да шчыкалаткі, якая дапамагае кіраваць канём.

• Даць шэнкеля (моцна націснуць шэнкелямі).