Verbum

швейцар, ✂, м.

Вартаўнік ля знадворных дзвярэй у пад’ездах устаноў, рэстаранаў, гасцініц, жылых памяшканняў.

|| прым. швейцарскі, ✂.

швейцарская, ✂, ж.

Памяшканне для швейцара.

швейцарцы, ✂, м.

Насельніцтва Швейцарыі.

|| ж. швейцарка, ✂.

|| прым. швейцарскі, ✂.

швертбот, ✂, м.

Паруснае аднамачтавае спартыўнае судна з высоўным кілем.

швіва, ✂, н. (разм.).

Тое, што шыецца.

• Маці дрэмле са швівам у руках.

швіцкі, ✂:

• швіцкая парода — парода буйной рагатай жывёліны [ад назвы кантона Швіц у Швейцарыі, дзе ўпершыню выведзена гэта парода].

шво, ✂, н.

1. Месца злучэння сшытых кавалкаў тканіны, скуры.

   • Парвацца ў шве.
   • Накладаць швы (сшываць, змацоўваць краі раны, парэзу).
   • Па ўсіх швах трашчыць што-н. (перан. прыходзіць у поўны заняпад, развальваецца; разм.).

2. Месца злучэння частак чаго-н. (спец.).

   • Швы чэрапа.
   • Ш. цаглянай кладкі.

3. Спосаб шыцця, вышыўкі.

   • Няроўнае ш.
   • Сцябліністае ш.

◊

• Рукі па швах — пра рукі, выцягнутыя ўніз удоўж тулава.

|| прым. шыўны, ✂.

• Ш. матэрыял (у хірургіі).

шворан, ✂, м.

Стрыжань у паваротным злучэнні пярэдняй часткі кузава павозкі, які забяспечвае павароты на хаду.

|| прым. шворнавы, ✂.

швэндацца, ✂; незак. (разм. неадабр.).

Хадзіць без справы, занятку, сноўдацца.

• Швэндаўся дзень невядома дзе.

|| наз. швэнданне, ✂.

шкада.

1. безас., у знач. вык. ✂. Пра пачуццё жалю, спагады і пад. да каго-, чаго-н.

   • Ш. хворай сястры.
   • Ш. глядзець на яго.

2. безас., у знач. вык. ✂. Пра нежаданне аддаць, страціць і пад. што-н.

   • Мне нічога не ш. для вас.
   • Гадка з’есці і ш. кінуць (прымаўка).

3. безас., у знач. вык., са злучнікамі «што», «калі» ці без іх.

   • Даводзіцца пашкадаваць.
   • Ш., што яны не прыедуць.

4. у знач. пабочн. На жаль.

   • З’ездзіць бы, ды, ш., часу няма!